ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΚΚΕΝΩΣΕΙΣ 3 ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Ξημερώματα 5ης Αυγούστου, η πατρινή αστυνομία ακολουθώντας τις κεντρικές εντολές του μπατσοϋπουργείου έθεσε σε εφαρμογή ένα «θεαματικό» σχέδιο, πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα, εκκενώνοντας ταυτόχρονα τρεις κατειλημένους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους στην Πάτρα (κατάληψη Παραρτήματος, κατάληψη Μαραγκοπουλείου, κατάληψη Ν.Γύζη). Το ουσιαστικό χτύπημα όμως, είναι στον αγωνιζόμενο κόσμο και στις δομές αλληλεγγύης του. Είναι μια προσπάθεια φίμωσης των οργανωμένων μειοψηφιών που ορθώνουν καθημερινά ανάστημα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το κράτος σε μια καθημερινότητα λιτότητας και επισφάλειας προσπαθεί να ισοπεδώσει τους ζωντανούς πυρήνες αντίστασης και αλληλεγγύης που αποτελούν εστίες αμφισβήτησης και εξέγερσης ενάντια στα σχέδιά του. Από την κίνηση αυτή του κράτους δίνεται περισσότερος χώρος στους φασίστες της Χ.Α.(που πρόσφατα μετακόμισαν στο κέντρο της πόλης δίπλα στους φίλους τους, τους μπάτσους) και σε κάθε άλλο ακροδεξιό σκουλήκι που κυκλοφορεί στους δρόμους. Όμως, δεν πρέπει να βιάζονται να πανηγυρίσουν. Μάλλον παραλείπουν ότι οι καταλήψεις δεν είναι μόνο τα ντουβάρια.

Οι καταλήψεις είναι οι σχέσεις κοινότητας και αλληλεγγύης, είναι η απόπειρα των από τα κάτω να βρουν συλλογικές απαντήσεις στις ανάγκες της καθημερινότητας. Είναι η αμφισβήτηση της εξουσίας και των σχέσεων εκμετάλλευσης. Και όλα αυτά δίνουν ζωή στα ντουβάρια, αλλά δεν εγκλωβίζονται σε αυτά. Πάνω απ’ όλα, είναι χώροι που σφίζουν από δημιουργικότητα. Από τα αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία και τις προβολές ταινιών μέχρι το σχολείο μεταναστών, από τις συζητήσεις μέχρι τις βιβλιοθήκες, από τα μουσικά στούντιο και τις συναυλίες μέχρι τα αυτοοργανωμένα και αντιεμπορευματικά ραδιόφωνα.

Αυτοί που νομίζουν ότι τσιμεντώνοντας τις καταλήψεις κάνουν το ίδιο και στα εγχειρήματα που στεγάζονται σε αυτές είναι γελασμένοι. Όπως βρίσκουμε καθημερινά τρόπους για να την παλεύουμε συλλογικά σε πείσμα των καιρών, μέσα στην ανεργία, το ρατσισμό, την επισφάλεια, έτσι θα βρούμε τρόπους ώστε να ξανανθίσουν τα εγχειρήματα αυτά και πολλά ακόμη. Γιατί στον καθημερινό αγώνα μας για τη ζωή μας δεν αρκούν μερικές διμοιρίες μπατσόσκυλα και λίγα τούβλα για να μας κόψουν τη φόρα.

Όσον αφορά στο δικό μας εγχείρημα, το οποίο από τη φύση του αγκαλιάζει την ελεύθερη έκφραση που βρίσκει χώρο και χρόνο στις καταλήψεις, θεωρεί την έμπρακτη αλληλεγγύη του δεδομένη σε αυτές. Γιατί οι καταλήψεις είναι χώροι στους οποίους έχει γεννηθεί και αναπτύσσεται η αυτοοργανωμένη και αντιεμπορική έκφραση. Για μας, που βασικός στόχος είναι η ενίσχυση της αντιεμπορευματικής d.i.y. μουσικής σκηνής, οι καταλήψεις είναι και μπορούν να γίνουν ακόμα περισσότερο σημεία αναφοράς μιας ανταγωνιστικής σκηνής προς την υπάρχουσα εμπορευματική μουσική σκηνή και να τσακίσουν όσο περισσότερο μπορούν τη μουσική βιομηχανία.

Στα αυτοοργανωμένα και αντιεμπορευματικά live δεν υπάρχουν πορτιέρηδες που θα σου ζητήσουν λεφτά και θα τσεκάρουν την εμφανισή σου. Αντίθετα η είσοδος είναι ελέυθερη για τον καθένα και την καθεμία. Δεν υπάρχουν καλλιτεχνάδες που έχουν το κοινό τους, αλλά αντίθετα, όλοι οι παρευρισκόμενοι γίνονται ένα με ίσους όρους. Ούτε επίσης, υπάρχουν «ειδικοί» που θα οργανώσουν το live αλλά όλοι και όλες μας θα μοιραστούμε τις δουλειές που απαιτούνται να γίνουν, από το καθάρισμα του χώρου, την περιφρούρηση,το στήσιμο των μηχανημάτων και την ηχοληψία. Όλα αυτά, προφανώς, δε χρηματοδοτούνται από χορηγούς και σπόνσορες, αλλά αντίθετα από τις δικές μας τσέπες και με τον δικό μας κόπο.

Καταλαμβάνοντας χώρους και χρόνους, συλλογικά και αυτοοργανωμένα οφείλουμε να εμπλουτίσουμε και να ενισχύσουμε τις καταλήψεις και να δημιουργήσουμε χώρους ανατρεπτικής και ανταγωνιστικής έκφρασης προς τον υπάρχοντα σάπιο πολιτισμό.

 

________________________________________________________________________________________________

 

Υ.Γ.1. Πέρα του ότι όσα ακούγονται για την ανάπλαση και αξιοποιήση των κατειλημένων κτηρίων είναι προφανώς ψέματα, είναι τουλάχιστον προκλητικό τη στιγμή που εξαιτίας του κράτους και των αφεντικών παλεύουμε για την επιβίωσή μας οι ίδιοι να φαίνονται πρόθυμοι να ξοδέψουν φράγκα (δικά μας) για να νεκρώσουν χώρους που ήταν ήδη αξιοποιημένοι και ανοιχτοί στο σύνολο των από τα κάτω.

Υ.Γ.2. Το Παράρτημα πέρα από ένα πλήθος πολιτικών διαδικασιών και εκδηλώσεων και σημείο αγώνα στην Πάτρα, ήταν χώρος με έντονη δράση ως προς την αυτοοργανωμένη και αντιεμπορική μουσική σκηνή φιλοξενώντας άπειρα live τα τελευταία 15 χρόνια και έχοντας λειτουργήσει πραγματικά ανταγωνιστικά ως ένα βαθμό προς τα τοπικά λαϊβάδικα.

Υ.Γ.3. Και στην κατάληψη Ν. Γύζη τα τελευταία δύο χρόνια αναπτυσσόταν έντονα η αυτοοργανωμένη έκφραση μέσω της ομάδας αυτοοργανωμένης έκφρασης «ΤΕΧΝΑΣΜΑ» και του αυτοοργανωμένου μουσικού στούντιο. Οι δύο κατειλημένοι χώροι είχαν φιλοξενήσει live της μουσικής κολεκτίβας «Δισκοκοπτείον Diskollectiv» για την ενίσχυση του εγχειρήματος.

Υ.Γ.4. Την αλληλεγγύη μας στις καταλήψεις Βαλβείου (Μεσολόγγι), Αντιβίωση (Γιάννενα), Ορφανοτροφείου (Θεσσαλονίκη) που δέχτηκαν την κρατική καταστολή.

 

 

……………………………………………………………………

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

& ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

……………………………………………………………………

 

 

Μουσική Κολεκτίβα

ΔΙΣΚΟΚΟΠΤΕΙΟΝ DiskollectiV

Μουσική Κολλεκτίβα “Δισκοκοπτείον DiskollectiV”

Όσο σημαντικό είναι να επιτίθεσαι και να αντιστέκεσαι στην κυριαρχία, άλλο τόσο είναι να δημιουργείς, να απαλλοτριώνεις και να οικειοποιείσαι τα μέσα. Να χτίζεις δομές, να αυτοοργανώνεις την καθημερινότητα σου, να επικοινωνείς, να δικτυώνεσαι και να συντονίζεσαι με όλα τα μέτωπα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο βρίσκουμε και εμείς τους εαυτούς μας συμμετέχοντας στην αυτοοργανωμένη – αντιεμπορευματική (D.I.Y) μουσική σκηνή.

D.I.Y είναι ο τρόπος να πραγματώνεις τις επιθυμίες σου με τα δικά σου μέσα. Να  προωθείς  τις ιδέες σου και την κουλτούρα σου σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, πέρα από την λογική του κέρδους και πέρα από κάθε τι που μετατρέπει την έκφραση και την τέχνη σε εμπόρευμα, χωρίς να βάζεις φραγμούς στην δημιουργικότητά σου. Με όχημα την συντροφικότητα και την συνεργατικότητα, συλλογικά και αυτοοργανωμένα, προσπαθούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας, από την δημιουργία μέχρι και την προώθηση – διανομή, στηριζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις. Προωθούμε τις οριζόντιες δομές και οι αποφάσεις μας είναι αποτέλεσμα συνδιαμόρφωσης. Κρατάμε εχθρική και επιθετική στάση ενάντια σε φασιστικές – ρατσιστικές – εθνικιστικές – σεξιστικές ιδέες και αντιλήψεις.

Έτσι επιλέγουμε να στεκόμαστε έξω και ενάντια στη βιομηχανία της μουσικής και του θεάματος. Μακριά από τις δισκογραφικές εταιρείες («ανεξάρτητες» και μη), τους εκδοτικούς οίκους, τα μουσικά κανάλια και τους εμπορικούς ραδιοσταθμούς. Έξω και ενάντια στα μαγαζιά – συναυλιάδικα, με τα αφεντικά και τους πορτιέρηδες, στους σπόνσορες και στον διαχωρισμό κοινού και καλλιτεχνάδων. Είμαστε αντίθετοι με τις εταιρείες διανομής, τα εναλλακτικά δισκάδικα αλλά και τα distro με εμπορευματική λογική. Δεν χρειαζόμαστε ειδικούς και αυθεντίες να μας καθοδηγούν στο πως πρέπει να το κάνουμε για να ¨πουλάει¨ περισσότερο. Είμαστε εχθρικοί ως προς την κυρίαρχη κουλτούρα που προωθεί το κέρδος και την υπεραξία, όσο και στα άτομα που μέσα από τον τρόπο που επιλέγουν να εκφράζονται την αναπαράγουν. Μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος, δεν θέλουμε να γίνουμε ένας ακόμη αυτοοργανωμένος πυλώνας που πάνω του θα πατήσουν άτομα που εκμεταλλευόμενα τις κινηματικές δομές θα βρεθούν κάποια στιγμή μέσα σε μαγαζιά να «εναντιώνονται» στο σύστημα. Επιλέγουμε την αδιαμεσολάβητη επικοινωνία, από χέρι σε χέρι, από στόμα σε στόμα, με αφίσες σε τοίχους και με άλλα κινηματικά μέσα κρατώντας εχθρική στάση στα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Όλα τα παραπάνω δημιούργησαν την αναγκαιότητα σε κάποια μουσικά εγχειρήματα (μπάντες) και άτομα από διάφορες πόλεις να συναντηθούν μέσα στο χρόνο με σκοπό την προώθηση της D.I.Y κουλτούρας. Σκοπός, η απόκτηση ενός κινηματικού μηχανήματος εγγραφής (κοπής & τύπωσης) cd, έτσι ώστε να κάνουμε ένα βήμα ακόμα για την ενδυνάμωση της αυτοοργανωμένης αντιεμπορευματικής έκφρασης κάνοντας την ακόμα πιο ανταγωνιστική ως προς το υπάρχον. Και κάπως έτσι προέκυψε η Μουσική Κολεκτίβα «ΔΙΣΚΟΚΟΠΤΕΙΟΝ DiskollectiV».

Στόχος μας είναι να δημιουργηθούν οι υποδομές που θα δώσουν την δυνατότητα σε μπάντες και άτομα που στηρίζουν την αυτοοργανωμένη αντιεμπορευματική (D.I.Y) μουσική σκηνή, να μπορούν να εκδίδουν τις κυκλοφορίες τους και να είναι ανταγωνιστικές σε σχέση με αυτά που παράγονται από την μουσική βιομηχανία και χωρίς να χρειάζεται η έκδοση τους να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από κάποιο εργοστάσιο κοπής δίσκων (όπως γίνεται μέχρι σήμερα).

Επίσης επιθυμούμε και σκοπεύουμε το εγχείρημα να ανοιχθεί και σε άλλες κινηματικές υποδομές (τυπογραφικές κολεκτίβες, studiακές ομάδες – κολεκτίβες και αυτοοργανωμένα ραδιόφωνα) για την δημιουργία ενός δικτύου έτσι ώστε να υπάρχουν σχέσεις για όλες τις διαδικασίες, από την ηχογράφηση και το τύπωμα του booklet μέχρι το τύπωμα – κάψιμο του cd και την προώθηση του, έτσι ώστε κάθε κυκλοφορία να έχει την δυνατότητα να προκύπτει μέσα από κινηματικές – αντιεμπορευματικές υποδομές.

Σκοπός μας και βασική προϋπόθεση είναι κάθε κυκλοφορία που θα προκύπτει μέσα από την συγκεκριμένη υποδομή, να απεμπλακεί τελείως από την ιδέα του αντιτίμου κατά την διανομή του, χτίζοντας έτσι μια κουλτούρα η οποία θα αντιτίθεται στην λογική του ¨ό,τι παράγεται πρέπει να πουλιέται και να αγοράζεται¨. Για αυτό η κάθε κυκλοφορία θα είναι είτε ¨χωρίς αντίτιμο¨ είτε με ¨ελεύθερη συνεισφορά¨ για την κάλυψη μέρους των εξόδων.

Οι μπάντες που επιθυμούν να εκδώσουν τις κυκλοφορίες μέσα από αυτήν την υποδομή, πρέπει να συμφωνούν με τις αρχές που αναφέρθηκαν παραπάνω, που δημιούργησαν και σε εμάς την αναγκαιότητα για την πραγμάτωση της παρούσας κολεκτίβας. Όσοι θελήσουν να χρησιμοποιήσουν το μηχάνημα κοπής & τύπωσης cd καλούνται να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα (αναλώσιμα υλικά, μελάνια – cd) συν ένα επιπλέον ποσό που θα ορίσει η διαχειριστική συνέλευση και θα χρησιμοποιείται για την συντήρηση και επισκευή του μηχανήματος. Η οποιαδήποτε επιπλέον οικονομική ενίσχυση ευπρόσδεκτη.

Αυτές ωστόσο είναι κάποιες βασικές αρχές που σίγουρα δεν περιλαμβάνουν τα πάντα και σίγουρα θα έρθουμε αντιμέτωποι με ζητήματα που δεν έχουμε σκεφτεί αλλά αυτά θα λύνονται από την συνέλευση της «κολεκτίβας DiskollektiV»  και ανάλογα θα επανεκδίδεται το κείμενο των αρχών και των κατευθύνσεων.